No więc, dzięki za opinie itd. Moją recenzję mam skrócić do pół strony. Dzisiaj ukazał się pierwszy numer i jest zapowiedź mojej recenzji, więc jestem zmuszony ukrócić o kilka faktów
Ale dam wam do poczytania całe moje wypociny. Są dosyć słabe jak się patrzyłem na recenzje innych gier, ale lubię pisać.
Magią i mieczem w potwory Erathii.
Chyba każdy, kto choć trochę interesuję się grami strategicznymi, słyszał o serii Heroes of Might and Magic. Według rzeszy osób najlepszą częścią był HoMM III powstały w 1999 roku. Stara gra, która nie ma już zwolenników? Nic z tych rzeczy! Mimo ponad 10 lat istnienia popularni „Hirołsi” cały czas przyciągają ludzi z całego świata w różnym wieku. Najlepiej świadczy o tym multum stron internetowych traktujących o wszystkich częściach Heroesów, nawet o numerze VI, który swoją premierę doczeka za niecały rok.
Po uruchomieniu gry oglądamy krótki film, który przedstawia nam ogólny zarys świata Erathii, fabuły oraz głównych konfliktów. Następnie, w zależności od zainstalowanego dodatku jest inne tło, pojawia się menu główne. Mamy tam oczywiście twórców gry, tabelę najlepszych wyników, samouczka, samotną grę i… grę dla wielu graczy! Pod koniec XX wieku jeszcze mało kto myślał o tym, by w grę mogło grać wiele osób naraz, a tu mamy i rozgrywkę LAN, oraz „hot seat”, czyli możliwość gry do 8 osób przy jednym komputerze. Co prawda, oba tryby były możliwe w HoMM II, lecz pod wieloma względami ustępują one swoim następcom. Natomiast w trybie samodzielnej rozgrywki możemy rozegrać pojedynczą misję polegającą na pokonaniu wszystkich wrogów, uzbieraniu ilości surowców, wybudowaniu Sanktuarium Graala czy zabicia potwora. Mamy także możliwość rozegrania kampanii. Składa się ona z kilku misji, natomiast we wszystkich oficjalnych dodatkach jest ich około 20! Dlaczego warto rozgrywać kampanie? O tym za chwilę, a teraz przejdźmy do aspektu graficznego i muzycznego.
Jeżeli spodziewasz się grafiki 3D, która co najmniej dorównuje grom typu Wolfenstein (2009), to lepiej odłóż tę grę. Co ja mówię, nie odkładaj. W menu tego nie widać, ale po załączeniu misji, może i na mapie widać kilka pikseli, natomiast wygląd zamków i potworów może oszołomić. Mamy rok 2010, a grafika i płynne animacje 2D będą cieszyć jeszcze kilka lat na pewno. Pisałem w poprzednim akapicie, że HoMM II wiele ustępuje opisywanej grze. Jest to wygląd, a także towarzysząca rozgrywce muzyka. Co powiecie na zmianę muzyki nie tylko w zależności od walki, zamku, ale także od terenu na którym się poruszacie? Inną sprawą jest genialność muzyki. Pan Romero z kolegami naprawdę się postarali. Według ludzi uważających Heroes III za najlepszą część, muzyka jest najbardziej „epicka” z wszystkich części, a także większości gier, w które grali. Natomiast inni, którzy nie popierają poprzedników co do pierwszego zdania, to o muzyce mają bardzo podobne. Dźwięki wojny, częściowe pieśni chóru średniowiecznego i odpowiedni nastrój genialnie podkreślają fabułę. Jest ona powodem, dla którego warto grać kampanie.
Zapewne spodziewacie się krótkiej fabuły, jednego państwa popadającego w konflikt z drugim. Na szczęście, znowu pomyłka. Mamy tutaj przedstawioną tułaczkę jednego z bohaterów jakiegoś państwa poszukującego artefaktu, zabijającego smoki, odzyskującego tron czy przeżywającego niesamowite przygody. Mamy za zadanie wcielić się w tego bohatera i dobrze się bawić. Nawet bez kampanii, w pojedynczych scenariuszach mamy szansę poznawać świat Erathii. Przychodzi teraz najlepsza możliwość w „Hirołsach” – nigdy nie przejdziesz ich całych! Mimo ograniczonej liczby scenariuszy i kampanii mamy udostępnione budowanie własnych map, a następnie łączenia ich nawet w kampanie. Jeżeli męczy nas twórczość, mamy genialny pomysł fabuły, to czemu nie opisać tego w świecie Heroes of Might and Magic III? Przejście każdej mapy, razem z tymi udostępnionymi w Internecie, każdym bohaterem, każdym zamkiem, przeciwko każdemu komputerowi jest nierealne, zajęłoby nam to z parę setek lat przed komputerem.
Mamy tyle plusów tej gry, to czy ma ona jakiekolwiek minusy? Niestety tak. Po pewnym czasie komputer na najwyższym poziomie trudności staje się banalnym przeciwnikiem, a także klikanie kilka tygodni tych samych sekwencji klawiszy, by wybudować budynki, może trochę nudzić. Na szczęście twórcy udostępnili nam możliwość gry przy jednym komputerze jak i w internecie, bo człowiek na pewno stawi większe wymagania niż sztuczna inteligencja.
Krótkimi słowy podsumowania: Heroes of Might and Magic III jest ponadczasową grą, mimo 11 lat grafika i muzyka cały czas zachwyca ludzi, fabuła osadzona w świecie fantasy, której nie powstydziliby się światowi pisarze tego gatunku, wielu ciekawych stworzeniach, a także rozwijającą logiczne myślenie niezależnie od wieku. Nie pozostaje nic, tylko polecić tę grę każdemu.
Opinie:
Pierwsza gra, w którą grałem był HoMM 3, ta gra nigdy się nie starzeje, polecam.
Asiņains, lat 19, Kołobrzeg
Jest ona genialna, gram już od wielu lat. Kiedy zaczynałem? Niestety nie pamiętam, ale miałem wtedy kilka lat. Co jakiś czas wracam do niej. Niestety nigdy nie nauczyłem się grać w nią dobrze.
Rafał Woźniak, lat 17, Poznań
|