Tajemnice Antagarichu | Heroes 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 Forum

Mathias · 2015-03-26 16:00:30

O dwójce i jedynce sporo się pisało, a grał ktoś może w część trzecią konkurencyjnej wobec Heroes serii strategii turowych fantasy? Mnie z początku nie chciała się w ogóle uruchomić, po dwóch latach wreszcie się udało, ale... rany, co oni z tą grą zrobili? Część trzecią umieściłem w osobnym temacie, ponieważ strasznie odbiega poziomem od poprzedniczek. Po 1. całkowicie zniszczony klimat - "cukierkowość", którą tak często fani Disciples zarzucają hirołsom, w D3 przekroczyła wszelkie ludzkie wyobrażenia. Do tego kretyńskie teksty jednostek, wzbudzające u mnie swego rodzaju zmieszanie ("już mi lepiej" giermka po wyleczeniu przez akolitkę pozostanie na zawsze w mej pamięci...). Po 2. system walki - zrezygnowano z moim zdaniem fajnego statycznego systemu bitwy, który nie najgorzej pasował do ogólnej idei gry (malutkie drużyny, również wg fanów Disciples będące lepszym pomysłem niż legiony wojsk z Heroes), a w zamian pojawiła się nędzna podróba walki z Heroes, gdzie jednostki nie kontratakują, poruszają się kalecznie jak na grafikę trójwymiarową, a czary rzuca się przed bitwą, co też miało sens w mechanice D1 i D2, ale do zmienionej w D3 przestaje pasować. Po 3. tylko 3 rasy - brak nieumarłych hord i górskich klanów to spore przegięcie (żeby chociaż pozostałe sprawy były dobrze wykonane, to bym na to przymknął oko, ale to też świadczy o słabości gry w ostatecznym rozrachunku). Dobrze, że w dodatku Wskrzeszenie pojawili się ostatecznie nieumarli. Co do fabuły jeszcze się nie wypowiem, na razie przedstawiłem swoje pierwsze wrażenie, a jest ono bardzo kiepskie. Wcale mnie nie dziwi, że gra była po promocji, a producent zbankrutował.

Wuwu · 2015-03-29 14:08:25

Niestety Disciples straciło swój klimat, urok, statyczne bitwy, super wygląd czarów ( chociaż wygląd czarów zepsuli już w dwójce ), rasy i do tego doszły błędy. Ale jest to wciąż gra w którą można sobie pograć, szczerze to pamiętam że wciągnęła mnie niewiele mniej niż dwójka. Jej plusem jest to że czułem podobną radość jak w jedynce podczas przemiany jednostki, nie odczuwałem tego niesmaku jak w dwójce gdy każdy miał wyolbrzymione ataki ( czyli jak zwykły rycerz atakował to nie leciały jakieś gwiazdki, meteory, prostokąty, jak to było w 2) muzyka, wygląd miast. Disciples 3 jest grą przeciętną, słabszą od poprzedniej części i nie ma co porównywać do niej arcydzieła jaką jest jedynka, ale jednak to wciąż nie jest zła gra, na ukłon zasługują również ,,książeczki" w oryginalnym pudełku gry oraz jego wygląd.

Mathias · 2015-03-29 14:39:50

Mnie w sumie rozbawił w moim Gamebooku Disciples 3 tekst jednego recenzenta, przytoczę go może w całości:

HIREK DLA DOJRZAŁYCH

W Disciples III gram z większą chęcią niż w Heroesy, ze względu na dorosłą atmosferę i dużo mniej losowe bitwy, w których przegrana ma poważniejsze konsekwencje niż tylko konieczność udania się do zamku i dokupienia nowego mięsa armatniego. Dużo bardziej przemawia też do mnie świat pozbawiony nimf pląsających po przydrożnych krzakach i przekoloryzowanych bohaterów, poważny i mroczny, zarówno od strony graficznej, jak i wystroju. W grze nie ma radosnych, bajkowo soczystych kolorów rodem z King's Bounty, dominuje czerń i szarość, a trawa i drzewa wyglądają smutno i jesiennie. Pomimo ciężkiej kolorystyki udało się stworzyć szatę graficzną, która nie jest brzydka, za to idealnie oddaje gotycką atmosferę ponurego świata. Szkoda, że błędy techniczne, takie jak znikający interfejs czy nie działające zapisywanie gry, obecne zaraz po ukazaniu się na rynku (zarówno podstawki jak i w dodatku) podcięły skrzydła tej doskonałej serii. Na szczęście wersja, którą dostajecie do rąk, jest już dobrze połatana.
Autor: Adam Kozłowski

Więc tak, szczerze się zastanawia, czy autor tej recenzji kiedykolwiek grał w Heroes, czy w ogóle odpalił płytę z Disciples III, że pierniczy takie farmazony. Chyba że po prostu jest to jeden z tekstów na zlecenie, bo mówienie o "cukierkowości" Heroes przy jednoczesnej "mroczności" Disciples III to śmiech na sali. System walki zerżnięty w nieudolny sposób z Heroes ma być mniej losowy od oryginału? Bez jaj... Konsekwencje po przegranej bitwie może i są w D3 spore, ale gadanie, że w Heroes polegają one z kolei tylko na "dokupieniu mięsa armatniego" - to trudno skomentować, znowu zadaję sobie pytanie, czy autor w ogóle kiedykolwiek miał styczność z HoM&M i wie, że po walce przepadają bohaterowie (w kampaniach i utrata często jest równoznaczna z porażką w ogóle, a w normalnej rozgrywce zdarza się, że utrata czołowego herosa i tak skazuje nas na ogromne kłopoty), artefakty, a wojsko nie kosztuje 50 judaszowych srebrników, tylko nieraz dosyć długi okres eksploatacji krainy. Ostatnia teza - że to niby bugi podcięły skrzydła "doskonałej" gry - jest także niecelna, gra sama sobą podcięła sobie skrzydła, będąc po prostu przeciętną, jak napisał Wuwu, przy genialnej 1 i 2.

Baron · 2015-03-29 19:38:44

Facet bredzi i niestety bierze za to kasę . Utrata głównej armii w Herosach to koniec gry . Nie nadrobi się w żaden sposób . Chyba że z głupim komputerem ale to wtedy się nie traci . Albo albo .
Brednie o cukiekowatosci Herosów już męczą . Co niby jest cukierkowe ? Inferno ? Nekropolis Loch ? Każde miasto jest idealne . Przecież jasne jest że las jest zielony a loch ciemny . To właśnie Disciples II jest chore bo wszystko jest ciemne . Na jedno kopyto. Zresztą robienie czarnobialych gier to głupota . Każdy może sobie sciemnic ekran i wyłączyć kolory .
...

Co do DIII . Bez sensu zrobili kopie Herosów . Po co robić podobne gry . Siłą D jest akurat to że jest niepodobna do herosów . Drzewko rozwoju . Szybka bitwa super animacje zaklęć na polu walki . Zamiast powiększyć różnice zmniejszyli ... Ja akurat grałem tylko w jedynkę bo dwójka była brzydka i od początku nie lubiłem .
W trójce mamy dluzyzny . Praktycznie ciągle bitwy i to długie bo jednostki chodzą co zamiast poprawić popsuło . A na dodatek wywalili mnóstwo kasy na animowanie tego w 3D i jeszcze scenki które i tak się nie ogląda a wyłączyć nie można .
Ogólnie brak im było pomysłów .
Moim genialnym pomysłem było by danie bitew w D w stylu Duel of Champions ! W nim jest podobny system bitwy co w DI i DII ! Też stojący na przeciw siebie . To było by super ! Nawet niech będą zamiast jednostek 3D karty byle dużo frakcji . I gra by była na miarę Herosów a inna .

Ostatnio edytowany przez Baron (2015-03-30 21:53:51)

Sauron · 2015-03-29 21:36:08

Cóż pierwsze Disciples wydano w czasach Heroes 3, to był rok 1999-2000? Trochę wody w Wiśle upłynęło od tego czasu. Gdy trójka pojawiła się na rynku to krótko mówiąc, pozamiatała. Oczywiście w tym czasie wydano inne strategie, np. Age of Empires 2, ale to już RTS więc nieco inny podgatunek. Wróćmy więc do turówek.

W każdym razie w związku z sukcesem Heroes 3, Disciples I miało nieco pecha. Widać jednak osiągnęło na tyle duży sukces, by sequel był możliwy.

Tak oto, przy okazji premiery Heroes 4 pojawiło się też Disciples II. Jak wiemy, czwórka zrobiła na graczach mieszane wrażenie. Stąd kuszącą stała się alternatywa w postaci Disciples i jego ponurego świata, gdzie czego byś nie zrobił, i tak będzie źle. Gra miała inny system magii - czary rzucane przed bitwą, do tego bardziej statyczne pole bitwy i skupienie na jakości pojedynczych jednostek. No i jeszcze te 5 różnorodnych ras. Nie lubię tylko Górskich Klanów i Przymierza Elfów.

W DIII nie grałem.

Mathias · 2015-04-04 16:55:36

Żeby nie było, że jestem takim strasznym hejterem i "nienawidzę Disciples 3", jakby to Markham określił, przedstawię moje wrażenia po przejściu kampanii Imperium i połowy kampanii Potępionych (resztę machnę sobie po świętach). Bardzo fajnie, że gra posiada tak wiele zaklęć różnego rodzaju, że wreszcie pojawiło się leczenie dla innych ras niż tylko Imperium i Klany. Jednak animacje czarów trwają zdecydowanie za długo, aby można było z nich korzystać sprawnie. Ograniczenie do 2 zaklęć na turę jest może i sensowne, ale także uniemożliwia poznanie w pełni wszystkich możliwości tak rozbudowanego katalogu zaklęć. Nie mniej czary należy tutaj uznać za zaletę.
Jeszcze lepiej, że przedmioty wreszcie są możliwe do użycia przez bohaterów bez konieczności wybrania np. umiejętności używania artefaktów. Było to uciążliwe i jak dla mnie trochę niezrozumiałe. Sam system rozwoju postaci to chyba największy krok w przód w stosunku do poprzednich części. Jeszcze lepiej by jednak było, gdyby np. jeden "puzel" naszej mapy zdolności uniemożliwiał późniejsze wybranie innego, dzięki czemu mielibyśmy więcej frajdy w tworzeniu unikalnego builda. Z takich wizualnych drobiazgów kolejnym plusem D3 jest to, że ubrane artefakty ingerują w wygląd naszego bohatera. Dodaje to uroku na pewno.
Fabuła gry jest całkiem ciekawa i rozbudowana, aczkolwiek dużo motywów została już tak oklepana, że trochę mnie to kłuje (np. jest to już trzecia część z rzędu, w której "Imperium chyli się ku upadkowi", ,,Bethrezen chce uwolnić się z okowów", a ,,Klany czeka(ła) zagłada"). Rozumiem, że fabuła ma być linearna, ale nie zaszkodziłoby jej nieco przebudować, bo nawet najlepszy motyw po powtórzeniu go x razy staje się po prostu nudny. Historyjki w kampanii nie budzą moich zastrzeżeń, aczkolwiek lektor (jakkolwiek mam do niego wielki szacunek) akurat do Disciples kompletnie nie pasuje, opowiadając o podobno tak mhrocznej grze (jak czytaliśmy chociażby w recenzji pana Kozłowskiego), jakby czytał bajkę dla dzieci na zimowisku. Nie mniej sama treść niczego sobie. Wątek Inoel jako żywo przypomniał mi pewną powieść na temat gwiazdy, której niestety tytułu zapomniałem, ale była niezła .
Co się tyczy walki - tak jak już wcześniej pisałem, kalka z herosów, ale też ma swoje pozytywy - miedzy innymi możliwość ciągłego rzucania run i zaklęć, zażywania mikstur, etc. To zwiększa realizm bitwy. O pozostałych kwestiach już pisałem.

Ogółem tragedii nie ma, ale niestety wraz z przechodzeniem kolejnych etapów uwydatnia się coraz więcej mankamentów Disciples 3.