No racja Paweł Szczęsny zrobił to lepiej niż Konopka A o Sandro to zgadzam się z tymi cechami charakteru i dodaje że umiał wysługiwać się innymi, świetnie manipuluje innymi ludźmi, ma serce z kamienia , jest silnym nekromantą

Historia robi się trochę skomplikowana, pod względem fabuły najlepszy jest moim zdaniem SoD bo to dzięki niemu cała historia nabiera sensu. Dowiadujemy się więcej o bohaterach, jakie były powody całej awantury i w ogóle. Generalnie Sandro to główny mąciwoda trójki, choć nie jedyny.

- Próbuje zdobyć świat co mu się ostatecznie nie udaje
- Podejście drugie, namówienie Eofolu i Nighonu do inwazji, zwerbowanie Lorda Haarta by otruł króla
- Ale Vilmar przestał mu ufać i jeden jedyny raz zabłysnął jakimś sprytem, prowokując go do nieuzasadnionego zabicia lorda Deyji
- Trwa wojna, agenci Vilmara dostarczają Ducha Opresji, ożywiono króla Erathii. Niestety dla Vilmara, ożywieniec nie dał się kontrolować i że tak powiem, wydusił z niego władzę nad Deyją
- Niby zupełnym przypadkiem słudzy króla formujący dla niego armię szkieletów trafiają w okolice więzienia Sandro, którego uwalniają by wsparł ich sprawę. Sandro mądrze przyłącza się i lojalnie wspiera.
- Zbuntowani nekromanci przynoszą córce króla lisza informacje o szczegółach zabójstwa króla. Musiał je ujawnić Sandro, choć z oczywistych powodów zatarł swój udział w tej sprawie, by wyszło że głównym winowajcą był Lord Haart (choć tak naprawdę był on jedynie narzędziem, choć użytecznym i o reputacji bohatera Enroth).
- W ten sposób obalono króla ożywieńca, a Nighon już wcześniej spasował. Jednak Kreeganie wciąż walczyli...

Ostatnio edytowany przez Sauron (2013-09-03 23:58:50)

Kolejnym zgapieniem w Heroes V jest skopiowanie charakteru Sandra, a właściwie kradzież jego tożsamości na rzecz Biary. W DLC do Heroes VI jest ciekawie przedstawiony.