Ja osobiście wolę Solmyra albo Gavina Magnusa. Są to bardzo ciekawie napisane postacie.

Dla mnie jest to kampania gdzie Gavin został przedstawiony jako postać tragiczna. Znamy go z Heroes Chronicles i Might and Magic 7. Co prawda nie zdobył wielkiej sympatii Tarnuma (który nie znosił jego arogancji, zresztą był uprzedzony do czarodziejów ze względu na swoją przeszłość), ale M&M7 oraz Heroes 3 jasno stawiają Gavina po stronie dobra. Zniszczenie świata sprawiło że Gavin się bardzo zmienił i nie chciał dopuścić by to się powtórzyło. Musiało się to wziąć z gorzkich rozmyślań, że mógł temu zapobiec gdyby wszyscy go posłuchali. Wtedy musiał narodzić się pomysł pozbawienia wszystkich wolnej woli by słuchali tylko jego. Ład na całą wieczność.

Heroes 4 przedstawiło nowy koncept przynależności. Mamy sfery typu Życie, Natura czy Śmierć, ale mogą być one w różny sposób interpretowane. Gavin Magnus stał się przykładem ekstremalnej formy Ładu, ale ciągle mieszczącej się w charakterze Praworządny Neutralny. Znaczy to w sumie tyle, że nie chciał pozbawić świata wolnej woli bo był tyranem, podkręcającym wąs złoczyńcą lub coś w tym stylu. Solmyr dobrze rozumiał intencje Magnusa, ale uznał że posunął się za daleko.

Dlatego zapytany o ulubione postacie z H4, powiedziałbym: Gavin, Solmyr, Gauldoth. Honorowe wyróżnienie dla Tawni i Tarnuma. No, Emilii też, niech stracę.

Aj Baronie od końca te kampanie pocisnąłeś, ale spoko bo sam zaczynałem od Gauldotha.  W każdym razie przechodzenie ich po kolei ma nieco większy fabularny sens, nieco gdyż toczą się oddzielnie od siebie. Jednak w kampanii Gauldotha są wspomniane Emilia i jej Arkany.

Najdłuższa jest Cena Pokoju, a najkrótsza Chwała Dni Minionych. Najłatwiejsze jest Prawdziwe Ostrze (tzn. dopóki neutrale na Czempionie gracza nie zasypią).

Jak grasz wszystkie misje na czempionie to się nie dziwię, że długo idzie.