Oczywiście brakuje tutaj sporej troski o polskie interesy. Powinno m.in nastąpić przesunięcie tarcz antyrakietowych do granicy z Rosją. Nie żeby chcieli nas atakować, ale zawsze by pomogło. Sam konflikt na Ukrainie jest wg mnie w pewnym sensie nakręcany przez USA, co akurat też jest w naszym interesie bo psuło to też stosunki unijno-rosyjskie czy raczej niemiecko-rosyjskie. Wiemy z historii, że jak oni się będą dogadywać to Polska jest kaput. Rzeczywiście, doszło do konfliktu i poróżnienia. Problem w tym, że USA nie robi tego z dobroci serca by nam pomóc, w zamian za sankcje dla Rosji, Polska jest rzucana na pożarcie.

Niestety do referendum w WB jeszcze daleko, a gdyby kraj takiego formatu wystąpił z Unii to byłaby to wielka wiadomość. Czy jednak wyjdą, nie wiadomo. Jest to możliwe, przecież oni zawsze chodzili własnymi drogami, tzn. uprawiając politykę równowagi europejskiej.

Jeśli chodzi o referendum w WB, to niestety sondaże nie napawają optymizmem - liczba euroentuzjastów (zapewne dzięki zwyżce imigrantów, którzy uzyskują obywatelstwa brytyjskie) stale rośnie i obecnie jest ich przewaga nad eurosceptykami. Choć z drugiej strony w przypadku referendum w Szkocji jeszcze kilka miesięcy przed głosowaniem widziałem prognozy, które dawały separacji 30% zwolenników, tymczasem było ich bodaj 45%, a więc spory wzrost. Może do przyszłego roku podobnie wzrośnie liczba przeciwników UE w Wielkiej Brytanii, bo kryzys unijny będzie się pogłębiał i z czasem ludzie powinni to zauważyć.

Niestety, masz rację, Asiņains. Chyba tylko gdyby likwidacja Unii była na rękę jakiejś potężnej grupie wpływów, takie rozwiązanie miałoby szanse. Póki co dużo polityków krzyczy "Precz z UE", a jak przychodzi co do czego, to chowają głowy w piach: przykład greckiego rządu z takich świeższych spraw, jakiś czas temu z kolei Victor Orban zapowiedział wprowadzenie kary śmierci na Węgrzech, ale gdy tylko Juncker zagroził mu usunięciem z UE, wycofał się z pomysłu. We Francji podobno jakiś ruch eurosceptyczny miał zabłysnąć, ale pani Le Pen wolała poprowadzić wojnę z własnym ojcem - założycielem frakcji - niż zajmować się realną polityką. O fiasku brytyjskich eurosceptyków, którzy jeszcze niedawno wrzeszczeli, że wyrzucą Polaków z WB, nawet nie mówię. W Polsce mamy z kolei tak silne lobby prounijne, że zostaniemy przy projekcie zapewne do samego końca, pogrążając gospodarkę coraz bardziej.

Mocny artykuł. Jeśli choć część z tego, co tam napisano, jest prawdą (a zapewne znacznie więcej jest prawdziwa), to Szwecja stała się bastionem bestialstwa i degrengolady moralnej. W imię jakichś absurdalnych ideologii postępowych niszczy się własny lud. Co gorsza, przez ostatnie lata tak mocno wyprano Szwedom mózgi, że w ogóle nie dostrzegają problemu, dopóki ktoś z ich rodziny nie zostanie skrzywdzony przez dzicz z Afryki czy Bliskiego Wschodu.

Co tu dużo mówić, jak się spojrzy na cały szeroki kontekst skandynawski, to zaczyna się lepiej rozumieć motywacje pewnego doborowego strzelca z norweskiej wyspy Utoya. Nie to, żebym usprawiedliwiał Breivika, ale jak widać jego skazanie na luksusowy wypoczynek przy najnowszym play station na najbliższych 21 lat nie kole w oczy aż tak, jak 30h prac społecznych w Szwecji za brutalny gwałt na dziecku. Breivik dostrzegł problem, widział, że Norwegii grozi to samo (co po moim pobycie w Oslo parę lat temu mogę potwierdzić - murzyńsko-arabsko-hinduska kolonizacja trwa) i niestety postanowił wziąć sprawy w swoje ręce. Gdyby władze skandynawskie ten problem również zobaczyły, zapewne załatwiłyby go zupełnie inaczej i do zabójstw Breivika by nie doszło.

Tak czy siak póki co obserwujmy, ku przestrodze, co dzieje się na zachodzie i północy Europy. Jednak w pewnym momencie przyjdzie nam wybrać, czy wolimy ten super nowoczesny świat terroryzmu, szariatu, zbiorowych gwałtów na dzieciach i bezkarnych mordów na innowiercach, czy może nasz skromny, ale wciąż jeszcze dostojny "zaścianek".